geri dönüş...

ablamın da anlattığı gibi çok güzel geçen ve bir hafta uzamasına rağmen yetmeyen tatilimizin ardından dönüş yolu elbette çok hüzünlüydü... Servisle denizin yolu kesiştiğinden; ellerinde şemsiye ve içlerinde bikinelerle uğurladılar beni öğle saatlarinde ablam, yeğenim ve annem. 

Gelir gelmez de İstanbul'un dayanılmaz havasının içine düştüm.  Çok güzel ve keyifli bir tatil ve en kötü anı da tabii ki bitişi... Şimdi ablam ve ben, annemle babamın özenle sırt çantalarımıza doldurduğu memleket yiyeceklerini yavaş yavaş tüketmeye başlamışken tatil anılarımızı düşünüp hüzünleniyoruz böyle... Çilekler, reçelller, fındık, her türlü sebze, börek vs. derken doldu taştı çantalar. Yine de hiçbiri evde birarada yediklerimizle aynı lezzette olamaz herhalde...